ဓါတ္ပံုကေလးတပံုရိုက္ဖို ့တကယ္က်ိဳးစားရင္တကယ္မလြယ္ခဲ့ပါဘူးဗ်ာ-ဓါတ္ပံုကေလးတပံုထြက္လာဖို့အထူးဂရုစိုက္ခဲ့ရပါတယ္-
အဲဒီတံုးကစက๎ာပူမွာပိေတာက္ပန္းကမရွိ-ပင္နီအက်ီၤကလည္းဝယ္လို့မရ-ရန္ကုန္ကိုဖုန္းဆက္မွာရတယ္-ေရာက္လာျပန္ေတာ့လည္း
အက်ီၤကေရြွမိနဲ့ၾကီးေန-ဓါတ္ပံုကမနက္ျဖန္ၾကရင္ရိုက္ေတာ့မွာ-ညတြင္းျခင္းအက်ီၤကိုဖ်က္ျပီးခ်ဳပ္လိုက္ရတယ္-
(ဖ်က္ခ်ဳပ္တယ္ဆိုတာဂ်စ္တူးကိုယ္တိုင္ခ်ဴပ္ေပးရတာပါ။)
တခါေရြွရိုးကေလး
အတြက္လည္းျမန္မာျဖစ္ပုဆိုးနဲ့အက်ီၤကိုရေအာင္မနဲရွာယူရတယ္။
ေရြွရိုးဆိုမွေတာ့ျမန္မာဆန္မွျဖစ္မွာကိုး-အားလံုးကိုျမန္မာျဖစ္ေတြဘဲသံုးခ်င္တာေလ-
မနက္ေရာက္ေတာ့လည္းအေစာျကီးထ-
ကင္မရာကိုအိပ္ကိုလည္းလြယ္-မိတ္ကပ္အိပ္ကိုလည္းယူ-ကေလးေတြဝတ္မည့္အဝတ္အစားအိပ္ကိုလည္းယူ
(တေယာက္တည္းေရခဲေခ်ာင္းေရာင္းသူလိုဘဲ)တေယာက္တည္းမိုးဖြားဖြားကေလးမွာ
ဘုန္းျကီးေက်ာင္းကိုထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္-
ဘုန္းျကီးေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ကေလးေတြကမေရာက္ေသး-ခဏေစာင့္လိုက္ေတာ့လာျကပါျပီဗ်ာ။
ကေလးေတြကအိပ္ယာေစာေစာမထခ်င္လို ့ေစာင့္ေနရလို ့ျကာသြားတာလို့ေရြွရိုးအေဖနဲ့အေမကေျပာပါတယ္-
ကေလးေတြကိုမ်က္နွာျပင္ေပး-အက်ီၤေတြဝတ္ေပးျပီးေတာ့မိုးအတိတ္ကိုေစာင့္ေနလိုက္တယ္
မိုးတိတ္တာနဲ့ဓါတ္ပံုရိုက္ေတာ့တာပါဘဲ----------------------
ရန္ကုန္မွာေနတံုးကေမာ္ဒယ္တေယာက္ကိုအဝတ္အစားတာဝန္ယူတဲ့သူကယူ-မိတ္ကပ္လိမ္းေပးတဲ့သူကလိမ္းေပး-
ဓါတ္ပံုဆရာက-ကင္မရာေပၚလက္တင္ရိုက္လုိက္ယံုဘဲေလ-အစစအရာရာစီစဥ္စရာမွမလိုဘဲဗ်-အခုေလာက္မပင္ပန္းဘူး-
အခုေတာ့------မိတ္ကပ္လိမ္းရာလည္းကိုယ္-အဝတ္အစားလည္းကိုယ္-ဓါတ္ပံုလည္းကိုယ္---
ေတာ္ေတာ္အခ်ိန္ေတြယူခဲ့ရပါတယ္-
ဓါတ္ပံုရုိက္ျပီးေတာ့ကူးေဆးျပီးေနာက္စိတ္ၾကိုက္ပံုကိုေရြးျပီးျပိုင္ပြဲဝင္ဖို့အတြက္ပံုၾကီးခ်ဲ ့ရပါတယ္။
ပံုျကီးခ်ဲ့ျပီးသားဓါတ္ပံုကိုျပိဳင္ပြဲဝင္ရန္အတြက္ဂ်ပန္ကိုစာတိုက္ကေနပို့လိုက္ပါတယ္-
ေနာက္တလေလာက္အခ်ိန္ၾကာေတာ့-----
ဆုရတယ္လို ့ဂ်ပန္ကေန ဦးစိုးဝင္း(ဧရာဝဏ္) ကဖုန္းဆက္ေတာ့ေပ်ာ္လိုက္တာဗ်ာ-
ဘယ္လိုအေပ်ာ္မွန္းမသိခဲ့ဘူး
အခုခ်ိန္အထိလည္းအေပ်ာ္ေတြကေတာ့ရင္ထဲမွာစြဲညိေနျပီးမကုန္ေသးဘူး-ေပ်ာ္ေနတံုးဘဲ-
က်ိဳးစားခဲ့ျခင္းရဲ့ရလဒ္ေပါ့ေနာ္-
(ေရြွရိုးအေဖနဲ့အေမ-ေရြွရိုးတို့ေမာင္ႏွမ-ဓါတ္ပံုရိုက္ယူစဥ္ကအကူအညီေပးခဲ့ေသာ ေရြွရိုးအေမရဲ့မိတ္ေဆြအားလံုးကိုေက်းဇူးအထူး
တင္ပါတယ္လို----ဒီေနရာကေနျပီးထပ္ဆင့္ေျပာလိုက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ-)
No comments:
Post a Comment