ေစ်းဝယ္ျပန္လာခဲ့တဲ့ညေနခင္းမွာ---
စုိးစိုးေမာ္တေယာက္အိမ္ဘက္ကိုေရာက္လာသည္။
စိုးစိုးေမာ္*****ေဟ့ဂ်စ္တူး၊ဂ်စ္တူးေရ----
ဂ်စ္တူး*****ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်ာ၊ဂ်စ္တူးကဒီမွာဗ်-----ဆို-ဂ်စ္တူးဘာအကူအညီေပးရမလဲခင္ဗ်ာ-
စိုးစိုးေမာ္*****နင့္အကိုေရာ-ဘယ္သြားလဲဟဲ့-ငါကအပ္စက္ဆိုင္ဘက္ကလမ္းၾကံဳလို့နင္စီကိုဝင္လာခဲ့တာ-နင္ကနင့္အကိုနဲ့လည္းမတူဘူးေနာ္၊
စိုးစိုးေမာ္တေယာက္ဂ်စ္တူးကိုၾကည့္ရင္းနဲ့ေမးေမးေျပာေျပာအိမ္ထဲကိုဝင္လာသည္၊၊စကားမေျပာဘူးဘူးေလ၊
သူငယ္ခ်င္းလည္းမဟုတ္ဘဲနဲ့ဂ်စ္တူးအမည္ကိုတျပီးအိမ္ထဲကိုဝင္လာေတာ့စကားေျပာရေတာ့တာေပါ့။
ဂ်စ္တူး*****ဟုတ္ကဲ့ဂ်စ္တူးတို့ကေမာင္နွမအရင္းအဟုတ္ဘူးအကိုဝမ္းကြဲေတာ္တာပါ။ဒါေပမဲ့အကိုကဂ်စ္တူးတို့အိမ္မွာ
ရြာကေနေက်ာင္းလာတက္ေတာ့ဂ်စ္တူးတို့မိသားစုနဲ့အတူေနတာမ်ားေတာ့အကိုအရင္းလိုပါဘဲခင္ဗ်ာ။
စိုးစိုးေမာ္*****ေအာ္ဟုတ္လား၊တို့ကေမာင္နွမအရင္းထင္ေနတာ၊
ဂ်စ္တူးေရ----ဒီမွာငါမနက္ျဖန္ဝတ္ဖို့အခုမွစက္ဆိုင္ကေရြးလာခဲ့တာ-လွရဲ့လားဟဲ့----
ဒါနဲ့၊နင္ကမနက္ျဖန္ၾကရင္ငါတို့ရံုးကမဟာဘံုကထိန္မွာဓါတ္ပံုလာရိုက္မယ္ဆို-ငါ့ကိုမ်ားမ်ားရိုက္ေပးသိလား-
ငါအကုန္ေရြးမယ္၊
လက္ထဲကအက်ီၤကိုလည္းျဖန့္ျပရင္း-ပါးစပ္ကလည္းေပါက္ေပါက္ေဖါက္သလိုေျပာရင္း-လူကိုလည္းစပ္စုလိုက္သည္။
(ရုပ္ရည္ကေလးကေတာ့ေတာ္ေတာ္လွပါသည္။ရံုးကအျပန္ဝင္လာတာေတာင္မ်က္နွာမျပဳျပင္ဘဲနဲ့ဒီေလာက္လွေနရင္---
ဆံပင္ကလည္းေကာင္းသည္။ဆံပင္အလယ္မွာဆံဦးခ်ြန္ကေလးနဲ့သိပ့္ကိုသေဘာက်စရာေကာင္းပါသည္။)
ဂ်စ္တူး*****ဟုတ္ကဲ့အမ-ဂ်စ္တူးအခုအဲဒီမနက္ၾကရင္ဓါတ္ပံုရိုက္ဖို့ျပင္ေနတာေလ။ရိုက္ေပးမွာေပါ့ဗ်ာ-ရွယ္ရိုက္ေပးမယ္-ဟားဟားဟား
စိုးစိုးေမာ္*****ရွယ္ရိုက္မယ္ဆိုလို့ေျပာရအံုးမယ္ေနာ္-ငါတို့ပါပါၾကီးကေတာ္ေတာ္စိတ္တိုတတ္တယ္ေနာ္-အဆဲလည္းသန္တယ္ဟ-
နင့္အကိုနင္ကိုေျပာျပျပီးျပီလား-
ဂ်စ္တူး*****မေျပာျပေသးဘူးအမ၊ပါပါၾကီးဆိုတာဘယ္သူလဲ၊
စိုးစိုးေမာ္*****အယ္နင္ကလည္းပါပါၾကီးဆိုတာငါတို့ရံုးကအၾကီးၾကီးအရာရွိၾကီးေပါ့ဟ-နင့္အကိုအထက္ကအရာရွိဟ့ဲ-
ေအာ္ခက္ပါျပီ-နင္အကိုက-နင့္ကိုသူ့အရာရွိၾကီးၾကီးအေၾကာင္းကိုမေျပာျပေသးဘူးလား-
ဂ်စ္တူး*****ဟုတ္-မေျပာျပေသးဘူး-ဘာ့လို့အရာရွိၾကီးၾကီးကိုပါပါၾကီးလို့ေခၚတာလည္းဟင္-
စိုးစိုးေမာ္*****ပါပါၾကီးဆိုတာအေဖၾကီးေပါ့ဟာ-အေဖလိုခ်စ္တယ္ခင္တယ္ဆိုတဲ့သေဘာနဲ့ေခၚၾကတာ-နင္ကလည္း
ဒါကေလးေတာင္မသိဘူးလား။
ဂ်စ္တူး*****မသိဘူးအမ၊ဂ်စ္တူးကအခုမွရန္ကုန္ေရာက္တာဒါပါနဲ့မွ၂ေခါက္ဘဲရွိေသးတာဗ်-
(ဘာျဖစ္လို့ပါပါၾကီးလို့ေခၚတာပါလိမ့္-ကိုယ့္အေဖလည္းမဟုတ္ဘဲနဲ့-ငါေတာ့မေခၚနိုင္ေပါင္-ေတာ္ေန႒ကာငါ့အေမကိုေပးေနရ
ရရင္ျဖင့္-)
စိုးစိုးေမာ္*****ဟဲ့-လွရဲ့လားဟဲ့ငါ့အက်ၤီကေလးက၊ငါ့ရီးစားမေလးရွားကေနဝယ္ပို့လိုက္တာေလ၊ငါနဲ့လိုက္လား၊
ငါဆံပင္ကိုဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ေတာင္မသိဘူး-ဆံထံုး-ထံုးရလား-က်စ္ဆံမီးက်စ္ရမလားမေသးဘူး-ဟဲ့---
ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဟင္။
ဂ်စ္တူး*****အမကလွျပီးသားဘဲဗ်ာ-ဘယ္လိုလုပ္လုပ္လွေနမွာပါဘဲ-
စိုးစိုးေမာ္*****အမယ္ေျမွာက္ေျပာေနျပန္ပါျပီဟယ္-ငါအဲဒီေလာက္လွတာေတာင္နင္တို့အကိုကစိတ္ဝင္စားပံုမရဘူး-
အကိုကိုကပ္ျပီးခ်ိတ္သြားေသးသည္။(သူလိုရီးစားမ်ားတဲ့သူကိုအကိုကစိတ္ဝင္စားမည္မထင္)
ဂ်စ္တူး*****သူကမျမင္တတ္လို့ေနမွာေပါ့အမရာ-အမကဒီေလာက္လွတာကို၊မနက္ျဖန္ၾကရင္။ငါဘယ္ေလာက္လွေၾကာင္းကို
အျပတ္ထုတ္ႂကြားလိုက္ေပါ့ဗ်ာ-ဟုတ္ဘူးလား-
စိုးစိုးေမာ္*****ေအးေအးဒါဘဲဟာ-ငါဟိုဘက္အိမ္ကဗိုလ္ကေတာ္ရူးစီသြားလိုက္အံုးမယ္။သူလည္းဘာေတြခ်ဳပ္ထားလဲမသိပါဘူး၊
သြားျပီေနာ္၊
(အိမ္တအိမ္နဲ့တအိမ္မွာသိပ့္မေဝးၾကေပ။ရံုးဝင္းၾကီးထဲမွာအေဆာင္ကေလးမ်ားေဆာက္ျပီးေနၾကေသာေၾကာင့္-ရင္းနွီးလြယ္ၾက
သည္ထင္-တအိမ္အေျကာင္းတအိမ္သိၾကသည္သာ။)
ဂ်စ္တူး*****ဟုတ္ကဲ့-မနက္မွေတြ့ၾကတာေပါ့။
စိတ္ထဲမွာေတာ့(စိတ္တိုတတ္တဲ့-ပါပါၾကီးနဲ့ဘယ္လိုဓါတ္ပံုရိုက္ရမလဲဆိုတာေတြးေနမိသည္။)
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္မနက္ျဖန္ဓါတ္ပံုရိုက္သြားရင္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ေတာ့ရွိေနျပီ-
No comments:
Post a Comment