ကိုမင္းသန္ ့နွင့္အတူစိတ္ဝင္စားသူမ်ားသို့

ကိုမင္းသန္ ့ေရ software နဲ ့ Editing လုပ္တာလိုမလိုဆိုတာ ဓါတ္ပံုဆရာအေပၚမွာမူတည္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
အခုတင္ထားတဲ့ပံုကေလးဟာ အက္တစ္လုပ္မထားပါဘူး။အဲလိုပံုမ်ိဳးရေအာင္လည္း ေဆာ့ဝဲလ္ အကူအညီနဲ့မရနိုင္ပါဘူး။ရွု႕ခင္းသာဓါတ္ပံုမ်ားကိုရိုက္ကူးလိုသူမ်ားသို့ေခါင္းစဥ္နဲ့ပို့စ္ေရွ့ပိုင္းမွာတင္ထားတ
ဲ့ဓါတ္ပံုအေၾကာင္းအရာကိုျပန္ဖတ္ၾကည့္ေစလိုပါတယ္။ဆုေတြေပးတာဆိုတာကလည္း
မူယင္းပံုကိုလိုခ်င္ၾကတာပါ။အဂၤလိပ္စာလိုေပါ့သူတလံုးထဲအဓိပါယ္ျပီးျပည့္စံုေနရင္
္အကူၾကိယာေခၚစရာမလိုဘူးေပါ့။အခုဂ်စ္တူးတို့ေဆာ့ဝဲလ္ကိုအသံုးျပဳတယ္ဆိုတာက
အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ဓါတ္ပံုရိုုက္လာသူေတြရဲ့အားနည္းခ်က္ကေလးကိုျဖည့္စည္းေပးဖို့ပါ။
ေမာ္ဒယ္ေကာင္မကေလးကသိပ့္လွေနခဲ့ရင္အက္တစ္လုပ္စရာမလိုဘူးေပါ့။ဓါတ္ပံုဆရာကလည္း
သိပ့္က်ြမ္းက်င္ေနခဲ့ရင္လည္းသိပ္ျပီးျပဳျပင္စရာမလိုဘူးေပါ့။ပံုတပံုကိုၾကည့္လိုက္ရင္အက္တစ္လုပ္ထားသလား
မလုပ္ထားသလားဆိုတာသိပ္ျပီးသိသာပါတယ္။
အခုေခတ္ကေတာ့အက္တစ္ေခတ္လို့ေျပာရင္မွားမယ္မထင္ပါဘူး။မ်က္လံုးကေလးေတြျပဳျပင္ေပးတာ
ဝေနသူကိုပိန္ေအာင္္ျပဳျပင္ေပးနိုင္တာေတြ၊ဒီျပင္အမ်ားၾကီးျပဳျပင္နိုင္တာေတြရွိပါေသးတယ္။

ကိုမင္းသန္ ့ေရ software နဲ ့ Editing လုပ္တာလိုမလိုဆိုတာ ဓါတ္ပံုဆရာအေပၚမွာမူတည္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
အခုတင္ထားတဲ့ပံုကေလးဟာ အက္တစ္လုပ္မထားပါဘူး။အဲလိုပံုမ်ိဳးရေအာင္လည္း ေဆာ့ဝဲလ္ အကူအညီနဲ့မရနိုင္ပါဘူး။ရွု႕ခင္းသာဓါတ္ပံုမ်ားကိုရိုက္ကူးလိုသူမ်ားသို့ေခါင္းစဥ္နဲ့ပို့စ္ေရွ့ပိုင္းမွာတင္ထားတ
ဲ့ဓါတ္ပံုအေၾကာင္းအရာကိုျပန္ဖတ္ၾကည့္ေစလိုပါတယ္။ဆုေတြေပးတာဆိုတာကလည္း
မူယင္းပံုကိုလိုခ်င္ၾကတာပါ။အဂၤလိပ္စာလိုေပါ့သူတလံုးထဲအဓိပါယ္ျပီးျပည့္စံုေနရင္
္အကူၾကိယာေခၚစရာမလိုဘူးေပါ့။အခုဂ်စ္တူးတို့ေဆာ့ဝဲလ္ကိုအသံုးျပဳတယ္ဆိုတာက
အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ဓါတ္ပံုရိုုက္လာသူေတြရဲ့အားနည္းခ်က္ကေလးကိုျဖည့္စည္းေပးဖို့ပါ။
ေမာ္ဒယ္ေကာင္မကေလးကသိပ့္လွေနခဲ့ရင္အက္တစ္လုပ္စရာမလိုဘူးေပါ့။ဓါတ္ပံုဆရာကလည္း
သိပ့္က်ြမ္းက်င္ေနခဲ့ရင္လည္းသိပ္ျပီးျပဳျပင္စရာမလိုဘူးေပါ့။ပံုတပံုကိုၾကည့္လိုက္ရင္အက္တစ္လုပ္ထားသလား
မလုပ္ထားသလားဆိုတာသိပ္ျပီးသိသာပါတယ္။
အခုေခတ္ကေတာ့အက္တစ္ေခတ္လို့ေျပာရင္မွားမယ္မထင္ပါဘူး။မ်က္လံုးကေလးေတြျပဳျပင္ေပးတာ
ဝေနသူကိုပိန္ေအာင္္ျပဳျပင္ေပးနိုင္တာေတြ၊ဒီျပင္အမ်ားၾကီးျပဳျပင္နိုင္တာေတြရွိပါေသးတယ္။

ဒါေပမဲ့ဂ်စ္တူးအေတြ့အၾကံုအရဆိုရင္ေတာ့ဒီဘက္ေခတ္ပိုင္းမွာဓါတ္ပံုပညာျပိဳင္ပြဲေတြက်င္းပျပီး
ဆုေပးတာေတြအရမ္းနည္းသြားပါတယ္။အရင္ေခတ္ကေတာ့အတိအက်ေျပာမယ္ဆိုခဲ့ရင္၂၀၀၀ ခုနွစ္ေနာက္ပိုင္းေပါ့။၂၀၀၀ခုနွစ္အရင္ပိုင္းေတြကေတာ့ကင္မရာေရာင္းတဲ့ဌာနေတြက
သူ့ကင္မရာေကာင္းေၾကာင္းေၾကျငာရင္းျပိဳင္ပြဲလုပ္လိုက္၊ဖလင္ေရာင္းတဲ့လုပ္ငန္းေတြက
သူ့ဖလင္ေကာင္းေၾကာင္းေၾကာ္ျငာရင္းျပိဳင္ပြဲလုပ္လိုက္နဲ့၊ျပိဳင္ပြဲေတြမရွိဘူးဆိုရင္ေတာင္
္တစ္လကိုဆုေကာင္းေကာင္း၂ပြဲ ၃ပြဲ အျမဲျမဲလိုလိုရွိပါတယ္။တခါကူးတဲ့ဆိုင္ေတြကလည္း
သူ့ဆိုင္ကေနျပိဳင္ပြဲေခၚတာေတြရွိပါတယ္။အဲဒီေတာ့ဓါတ္ပံုဆရာေတြလည္းခဏခဏျပိဳင္ျဖစ္ေတာ
့ခဏခဏရိုက္ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့။အခုေခတ္ပိုင္းမွာေတာ့ျပိဳင္ပြဲက်င္းပတာေတြအေတာ္ကိုနည္းသြားပါျပီ။
က်င္းပျပန္ရင္လည္း(No Editing)လို့ေရးပါတယ္။

တခ်ိဳ့ျပိဳင္ပြဲေတြမွာေတာ့အေျပာက္အစက္မ်ားကိုေတာ့အက္တစ္လုပ္ေပးခြင့္ျပဳပါတယ္။
အရင္ေခတ္ကလိုေတာ့ကိုယ္တိုင္ရိုက္၊ကိုယ္တိုင္ေဆးကူးရတာေတြရဲ့ခံစားမွု့မ်ိဳးကိုေတာ့ျပန္လည္မရနိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့၊
ကိုယ္ရိုက္ထားတာေတြကိုမိမိကိုယ္တိုင္ကူးေဆးျပီးမွထြက္လာတဲ့ဓါတ္ပံုတပံုရဲ့ခံစားမွု့မ်ိဳးကိုေတာ့လြမ္းလိုက္သားဗ်ာ။
အခုကေတာ့ဓါတ္ပံုကူးတဲ့ဆိုင္ေတြကေဆးအသစ္နဲ့ကူးေပးေပး၊ေဆးအေဟာင္းနဲ့ကူးေပးေပးယူလိုက္ရတာပါဘဲ။
Magentasေတြမ်ားေနလည္းယူလိုက္ခဲ့ရတာပါဘဲ(အေရာင္မမွန္တာပါ)သာမန္ဓါတ္ပံုပညာေလာက္ကိုမသိရင္ေတာ့
ဓါတ္ပံုဆိုင္ကေပးသလိုယူခဲ့ရတာပါဘဲ၊၊

ဂ်စ္တူးစီမွာဓါတ္ပံုရိုက္တဲ့လူေတြကိုေတာ့ဓါတ္ပံုေကာင္းေကာင္းကူးေပးပါတယ္။ေ႒ကာ္ျငာဝင္လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။)
ဓါတ္ပံုကူးတဲ့ဆိုင္မွာေဆးအသစ္နဲ့ကူခိုင္းတာတို့ဓါတ္ပံုကူးတဲ့စကၠဴတို့ေဆးတို့ကိုကြာလတည္ေကာင္းေကာင္းတို့နဲ့
ကူးတာတို့ကို ဝန္ေဆာင္မွု့ေပးပါတယ္။

ဓါတ္ပံုကူးတဲ့ဆိုင္ေတြကလည္းဓါတ္ပံုဆရာေတြရဲ့ဓါတ္ပံုေတြကို Magentas ေတြကအစအထူး
ဂရုစိုက္ေပးတာေတြလုပ္ေပးပါတယ္။
(အဲလိုဂရုစိုက္မေပးရင္ဓါတ္ပံုဆရာကျပန္ကူးခိုင္းရင္သူတို့နာမွာေလ။)ဒါေၾကာင့္မို့လို့လည္းဂ်စ္တူးစီမွာဓါတ္ပံုကူးရင္
သာမန္ကူးေနၾကထက္ပိုက္ဆံနဲနဲေစ်းၾကီးပါသည္။ေၾကာ္ျငာဝင္တာနဲနဲမ်ားသြားတယ္ဗ်။

အက္တစ္လုပ္တာေကာင္းတယ္မေကာင္းဘူးဆိုတာကိုျပန္စမယ္ဆိုခဲ့ရင္ေတာ့---မူယင္းပံုကေဟာင္းေနျပ
ီျပန္လည္လို့အဲလိုအရြယ္္အဲလိုအခ်ိန္ေတြျပန္လည္လို့မရနိုင္ေတာ့ဘူးဆိုခဲ့ရင္ေတာ့အက္တစ္လုပ္မ
ွအဲဒီမူယင္းဓါတ္ပံုတပံုဟာျပန္လည္လို့္ေကာင္းမြန္လာမွာပါ။
ဓါတ္ပံုအရိုက္ခံသူဟာသူရဲ့နွုတ္ခမ္းကေလးကတဘက္ကနဲနဲနိမ့္သလိုလိုျဖစ္ေနတယ္ဆိုခဲ့ရင္
္မိတ္ကပ္ဆရာကျပဳျပင္ေပးျပီးမွဓါတ္ပံုရိုက္တာနဲ့ဓါတ္ပံုရိုက္ျပီးမွဓါတ္ပံုမွာနွုတ္ခမ္းနိမ့္ေနတဲ့အပိုင္းကို
အက္တစ္လုပ္လိုက္တာဆိုတဲ့အခ်က္နွစ္ခုကိုနွုိင္းယွဥ္ျပရမယ္္ဆိုခဲ့ရင္ေတာ့ဓါတ္ပံုမရိုက္ခင္မိတ္ကပ္ဆရာက
လိုအပ္သလိုျပဳျပင္ျပီးမွဓါတ္ပံုရိုက္တာပိုေကာင္းပါတယ္။(ဒါကေတာ့ဂ်စ္တူးရဲ့ခံစားမွု့ပါ)
ဒီေလာက္ေတာင္ photoshop software ေစ်းၾကီးၾကီးေပးဝယ္သံုးေနရခ်ိန္မွာဒီလိုေျပာေတာ့ေဆာ့ဝဲလ္က
ိုအသံုးျပဳလို့ၾကိုက္တဲ့သူေတြကဂ်စ္တူးကိုလာရိုက္ေပါက္ေတာ့တိုးေနျပီဗ်၊၊စာကိုအဆံုးသတ္ရမယ္ဆိုခဲ့ရင္ေတာ
့ဓါတ္ပံုရိုက္သူနဲ့အရိုက္ခံရတဲ့သူရဲ့အေပၚမွာတည္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ-

ဂ်စ္တူးကေရာအက္တစ္လုပ္တာနဲ့မလုပ္တာဘာကိုၾကိဳက္သလဲလို့ေမးခဲ့ရင္
အက္တစ္မလုပ္ရတာကိုပိုျပီးၾကိဳက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ-ဘာေ႒ကာင့့္လည္းဆိုေတာ့မ်က္လံုးအသံုးျပဳရတာ
အမ်ားၾကီးသက္သာသြားလို့ပါ။
(အခုတေလာမ်က္လံုးထပ္ျပီးခြဲစိတ္ထားရလို့ဂ်စ္တူးဘေလာက္ကေလးကိုဘာမွအသစ္ထပ္မတင္နိုင္ပါဘူး။)
ဘေလာက္ကေလးအသက္ဆက္ေအာင္ဂ်စ္တူးဆရာဦးသန္းစိန္မွကူညီေပးေနလို့ဘေလာက္ကေလး
အသက္ဆက္ေနတာပါခင္ဗ်ာ)ဒီေနရာမွအေဝးမွာရွိေနတဲ့မံုရြာသားဆရာၾကီးဦးသန္းစိန္ကိုေက်းဇူးအထူးတင္ေၾကာင္း
ရင္ထဲမွစကားမ်ားနဲ့ေျပာၾကားပါရေစ၊၊
ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ဆရာ။

ပါပါၾကီးဆိုတာဘယ္သူလဲ(ပုဆိုးကြၽတ္လို့မရိုက္လိုက္ရဘူး)

စိုးစိုးေမာ္ထြက္သြားျပီးမၾကာခင္မွာ-အကိုျဖစ္သူအိမ္ကိုျပန္လာတယ္----
ကိုလွေအာင္ေလး*****ဂ်စ္တူး-နင္ငါတို့ရံုးဘက္လိုက္အံုးမလား-အခုငါသြားမလို့
ဂ်စ္တူး*****ဟုတ္ကဲ့ကိုကို-ဂ်စ္တူးလိုက္ခဲ့မယ္ေလ-သြားခ်င္ေနတာဗ်-တေယာက္တည္းမသြားရဲလို့ေလ။
ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ့အကိုေနာက္ကိုထြက္လာလိုက္သည္။
့ေမာင္နွမႏွစ္ေယာက္မဟာဘံုကထိန္လုပ္မည့္ရံုးဝင္းဖက္ကိုထြက္လာျဖစ္ခဲ့တယ္။
မီးေတြကလည္းထိန္ထိန္ညီးညီး-
ပထမဦးဆံုးမဟာဘံုကထိန္-ရံုး--------ဆိုတဲ့ဆိုင္းဘုတ္-႒ကီးကလည္း႒ကီးက်ယ္ခန္းနားစြာ-
မဟာဘံုကထိန္လုပ္မည့္ေနရာမွာေတာ့ပေဒသဘင္ေတြသီးထားလိုက္တာေဝဆာလို့၊
ကက္ဆက္သံကလည္းတလြင္လြင္
(အမွတ္မမွားဘူးဆိုရင္ေတာ့မံုရြာသားအဆိုေတာ္သန္းထြန္းေလးရဲ့မေမ့ေသာအညာ-အေခြ)
ရြာမွာလိုေတာ့ေလာ္နဲ့မဖြင့္ဘူးေပါ့-
ကေလးေတြကေတာ့မီးေရာင္ေအာက္မွာေဆာ့ကစားေနၾကသည္။(မံုရြာကအလွဴေတြအတိုင္းဘဲဗ်ာ)
ရြာကိုသတိရေနလိုက္ေသးတယ္။ၾကည့္ပါအံုးသတိရစရာေတြကလည္း---

ကိုလွေအာင္ေလး*****ဟိုဘက္မွာမံုရြာသားေတြခ်က္ျပဳတ္ေနၾကတာေလ။
ဘုန္း႒ကီးထမင္းပြဲေတြကေတာ့ဟင္းကေတာ့အစံုဘဲ-႒ကက္သားဟင္း-ဝက္သားဟင္း-အစိမ္းေ႒ကာ္ကို
႒ကက္ျမစ္ၾကက္သဲနဲ့ေၾကာ္ထားတယ္-ျမဴရြက္သုတ္-ကုလားပဲဟင္း-ငါးေျခာက္ေၾကာ္-သရက္ခ်ဥ္သုတ္-အခ်ိဳပြဲအတြက္လည္းစီစဥ္
ျပီးၾကျပီ-လူအမ်ားကိုေကြၽးမွာကေတာ့ကုလားပဲဟင္းနဲ့ငါးေျခာက္ထိုး-သရက္ခ်ဥ္သုတ္ပဲေလ-

(ငါးေျခာက္ထိုးတဲ့-ငါးေျခာက္ထိုးဆိုတာငါးေျခာက္ကိုျပဳတ္ျပီးေထာင္း၊ၾကက္သြန္နီနဲ့ျပန္ေၾကာ္ထားတာပါ၊အစပ္ၾကိုက္ရင္ေတာ့ငရုပ္သီး
ေျခာက္ကိုေထာင္းျပီးထည့္ေၾကာ္တာေပါ့၊)
အင္းအကိုရဲ့အစီအစဥ္ဆိုေတာ့ဒီဟင္းေတြျဖစ္တာမဆန္းပါဘူး-
ဂ်စ္တူးကိုမံုရြာသူမံုရြာသားမ်ားကလည္းဝိုင္းႏွုတ္ဆက္ၾကပါတယ္၊သူတို့ကိုလည္းဓါတ္ပံုရိုက္ေပးဖို့ေျပာၾကတယ္။ဘယ္သူေတြက
ေျပာၾကဆိုၾကတာကိုေတာင္မမွတ္မိေတာ့ဘူး-
ခဏေနေတာ့ဂ်စ္တူးလက္ကို-လက္ဖဝါးနုနုကေလးတစံုကေနာက္ကေနလွမ္းျပီးဆြဲလိုက္တယ္။
ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့စံုတြဲကေလးတတြဲ-
ခင္နွင္းေဝ*****ဟိတ္-နင္ကဂ်စ္တူးေနာ္-ဒိုကခင္နွင္းေဝ-မေဝလို့ေခၚလည္းရတယ္-
ဒါကဒို့ခ်စ္ခ်စ္၊ကို*****၊သူကဗိုလ္သင္းတန္းတက္ေနတာေလ-ဒိုနဲ့ေတာ့ရွစ္တန္းေက်ာင္းသူဘဝကတည္းကေက်ာင္းေနဖက္ေတြ
ေပါ့-ခ်စ္သူဘဝျဖစ္သြားၾကတာကေတာ့သိပ္မၾကာေသးပါဘူး-(ဗိုလ္သင္တန္းပါသြားမွအေျဖေပးလိုက္တယ္လို့ေနာက္မွသိရ၏။)
လိုက္ဖက္တဲ့အတြဲလို့ထင္ျမင္မိပါသည္။

ဂ်စ္တူး*****ဟုတ္ကဲ့-ဂ်စ္တူးအကိုကိုခင္သလိုခင္ပါခင္ဗ်ာ-ဂ်စ္တူးကဓါတ္ပံုရိုက္ပါတယ္။မနက္ၾကဓါတ္ပံုလာရိုက္မယ္ခင္ဗ်။

ခင္နွင္းေဝ*****ေအး-႒ကားတယ္-ဒို့ကိုလည္းရိုက္ေပးေနာ္-ဒို့ကိုကိုကေတာ့မနက္ကိုလာမွာမဟုတ္ဘူး၊သူကဒီရံုးကမဟုတ္ဘူးေလ၊
အခုဒို့ကိုဝိုင္းကူညီေပးရင္းလိုက္လာတာ။ဒို့ကိုကိုကယူနီေဖါင္းနဲ့ဆိုသိပ့္လွတာ။ေနာက္ေတာ့အမွတ္တရဓါတ္ပံုရိုက္ေပးေနာ္။

ဂ်စ္တူး*****ဟုတ္ကဲ့မမေဝ-ဂ်စ္တူးရိုက္ေပးပါ့မယ္။
ခင္နွင္းေဝကသူ့ရီးစားနဲ့ေတာ့ဂ်စ္တူးကိုမိတ္ဆက္မေပးပါ။သူ့ခ်စ္သူကလည္းေတာ္ေတာ္ေအးေအးေဆးေဆးထဲကဘဲျဖစ္မယ္
ထင္ပါသည္။ဂ်စ္တူးကိုျပံဳးျပီးၾကည့္ေနရံုကလြဲျပီးဘာမွစကားမေျပာပါ။

လူေတြအားလံုးဟာေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးနဲ့ကိုယ္တာဝန္ကိုယ္လွဳပ္ရွားေနၾကသည္မွာဝမ္းသာစရာေကာင္းလိုက္တာ။
ရံုးထဲကဝန္ထမ္းေတြျဖစ္ၾကတဲ့ေဒၚနီ-မစန္းစန္းဝင္း-မနုနုဝင္း-မနြယ္နြယ္ဝင္းနဲ့လည္းနွုတ္ဆက္ျဖစ္ေသးသည္။(သူတို့ကေဘာလံုး
ကေလးမ်ားကိုေနရာအနွံလုိက္ခ်ိတ္ေနၾကသည္။)အလွပန္းေတြဆင္ေနၾကသည္။
အကိုရံုးကလူေတြအကုန္လံုးကေတာ့ေတာ္ေတာ္ကေလးေဖၚေရြၾကပါသည္။(အကိုမ်က္နွာလည္းပါမည္ထင္ပါသည္။)
အားလံုးကေတာ့မနက္႒ကရင္သူတို့ကိုဓါတ္ပံုရိုက္ေပးဖို့ကိုေတာ့အားလံုးေတာင္းဆိုၾကသည္။
မသိမသာ ပါပါၾကီးဆိုတဲ့ အရာရွိၾကီးၾကီးကိုမ်က္လံုးျဖင့္ရွာၾကည့္မိသည္။မေတြ့-----
မနက္ကိုဓါတ္ပံုလာရိုက္ရင္တေယာက္တည္းေငါင္မေနရေတာ့ဘူးဆိုတာေသျခာသြားျပီ။
သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြေတြနဲ့ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ေန့ကေလးတေန့ျဖစ္မည္---ဟုေတြးမိရင္း------

ဓါတ္ပံုမရိုက္ခင္တရက္အလိုညေန(ပုဆိုးကြၽတ္လို့မရိုက္လိုက္ရဘူး)

ေစ်းဝယ္ျပန္လာခဲ့တဲ့ညေနခင္းမွာ---
စုိးစိုးေမာ္တေယာက္အိမ္ဘက္ကိုေရာက္လာသည္။
စိုးစိုးေမာ္*****ေဟ့ဂ်စ္တူး၊ဂ်စ္တူးေရ----

ဂ်စ္တူး*****ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်ာ၊ဂ်စ္တူးကဒီမွာဗ်-----ဆို-ဂ်စ္တူးဘာအကူအညီေပးရမလဲခင္ဗ်ာ-

စိုးစိုးေမာ္*****နင့္အကိုေရာ-ဘယ္သြားလဲဟဲ့-ငါကအပ္စက္ဆိုင္ဘက္ကလမ္းၾကံဳလို့နင္စီကိုဝင္လာခဲ့တာ-နင္ကနင့္အကိုနဲ့လည္းမတူဘူးေနာ္၊

စိုးစိုးေမာ္တေယာက္ဂ်စ္တူးကိုၾကည့္ရင္းနဲ့ေမးေမးေျပာေျပာအိမ္ထဲကိုဝင္လာသည္၊၊စကားမေျပာဘူးဘူးေလ၊
သူငယ္ခ်င္းလည္းမဟုတ္ဘဲနဲ့ဂ်စ္တူးအမည္ကိုတျပီးအိမ္ထဲကိုဝင္လာေတာ့စကားေျပာရေတာ့တာေပါ့။


ဂ်စ္တူး*****ဟုတ္ကဲ့ဂ်စ္တူးတို့ကေမာင္နွမအရင္းအဟုတ္ဘူးအကိုဝမ္းကြဲေတာ္တာပါ။ဒါေပမဲ့အကိုကဂ်စ္တူးတို့အိမ္မွာ
ရြာကေနေက်ာင္းလာတက္ေတာ့ဂ်စ္တူးတို့မိသားစုနဲ့အတူေနတာမ်ားေတာ့အကိုအရင္းလိုပါဘဲခင္ဗ်ာ။

စိုးစိုးေမာ္*****ေအာ္ဟုတ္လား၊တို့ကေမာင္နွမအရင္းထင္ေနတာ၊
ဂ်စ္တူးေရ----ဒီမွာငါမနက္ျဖန္ဝတ္ဖို့အခုမွစက္ဆိုင္ကေရြးလာခဲ့တာ-လွရဲ့လားဟဲ့----
ဒါနဲ့၊နင္ကမနက္ျဖန္ၾကရင္ငါတို့ရံုးကမဟာဘံုကထိန္မွာဓါတ္ပံုလာရိုက္မယ္ဆို-ငါ့ကိုမ်ားမ်ားရိုက္ေပးသိလား-
ငါအကုန္ေရြးမယ္၊
လက္ထဲကအက်ီၤကိုလည္းျဖန့္ျပရင္း-ပါးစပ္ကလည္းေပါက္ေပါက္ေဖါက္သလိုေျပာရင္း-လူကိုလည္းစပ္စုလိုက္သည္။
(ရုပ္ရည္ကေလးကေတာ့ေတာ္ေတာ္လွပါသည္။ရံုးကအျပန္ဝင္လာတာေတာင္မ်က္နွာမျပဳျပင္ဘဲနဲ့ဒီေလာက္လွေနရင္---
ဆံပင္ကလည္းေကာင္းသည္။ဆံပင္အလယ္မွာဆံဦးခ်ြန္ကေလးနဲ့သိပ့္ကိုသေဘာက်စရာေကာင္းပါသည္။)

ဂ်စ္တူး*****ဟုတ္ကဲ့အမ-ဂ်စ္တူးအခုအဲဒီမနက္ၾကရင္ဓါတ္ပံုရိုက္ဖို့ျပင္ေနတာေလ။ရိုက္ေပးမွာေပါ့ဗ်ာ-ရွယ္ရိုက္ေပးမယ္-ဟားဟားဟား

စိုးစိုးေမာ္*****ရွယ္ရိုက္မယ္ဆိုလို့ေျပာရအံုးမယ္ေနာ္-ငါတို့ပါပါၾကီးကေတာ္ေတာ္စိတ္တိုတတ္တယ္ေနာ္-အဆဲလည္းသန္တယ္ဟ-
နင့္အကိုနင္ကိုေျပာျပျပီးျပီလား-

ဂ်စ္တူး*****မေျပာျပေသးဘူးအမ၊ပါပါၾကီးဆိုတာဘယ္သူလဲ၊


စိုးစိုးေမာ္*****အယ္နင္ကလည္းပါပါၾကီးဆိုတာငါတို့ရံုးကအၾကီးၾကီးအရာရွိၾကီးေပါ့ဟ-နင့္အကိုအထက္ကအရာရွိဟ့ဲ-
ေအာ္ခက္ပါျပီ-နင္အကိုက-နင့္ကိုသူ့အရာရွိၾကီးၾကီးအေၾကာင္းကိုမေျပာျပေသးဘူးလား-

ဂ်စ္တူး*****ဟုတ္-မေျပာျပေသးဘူး-ဘာ့လို့အရာရွိၾကီးၾကီးကိုပါပါၾကီးလို့ေခၚတာလည္းဟင္-

စိုးစိုးေမာ္*****ပါပါၾကီးဆိုတာအေဖၾကီးေပါ့ဟာ-အေဖလိုခ်စ္တယ္ခင္တယ္ဆိုတဲ့သေဘာနဲ့ေခၚၾကတာ-နင္ကလည္း
ဒါကေလးေတာင္မသိဘူးလား။

ဂ်စ္တူး*****မသိဘူးအမ၊ဂ်စ္တူးကအခုမွရန္ကုန္ေရာက္တာဒါပါနဲ့မွ၂ေခါက္ဘဲရွိေသးတာဗ်-
(ဘာျဖစ္လို့ပါပါၾကီးလို့ေခၚတာပါလိမ့္-ကိုယ့္အေဖလည္းမဟုတ္ဘဲနဲ့-ငါေတာ့မေခၚနိုင္ေပါင္-ေတာ္ေန႒ကာငါ့အေမကိုေပးေနရ
ရရင္ျဖင့္-)

စိုးစိုးေမာ္*****ဟဲ့-လွရဲ့လားဟဲ့ငါ့အက်ၤီကေလးက၊ငါ့ရီးစားမေလးရွားကေနဝယ္ပို့လိုက္တာေလ၊ငါနဲ့လိုက္လား၊
ငါဆံပင္ကိုဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ေတာင္မသိဘူး-ဆံထံုး-ထံုးရလား-က်စ္ဆံမီးက်စ္ရမလားမေသးဘူး-ဟဲ့---
ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဟင္။

ဂ်စ္တူး*****အမကလွျပီးသားဘဲဗ်ာ-ဘယ္လိုလုပ္လုပ္လွေနမွာပါဘဲ-

စိုးစိုးေမာ္*****အမယ္ေျမွာက္ေျပာေနျပန္ပါျပီဟယ္-ငါအဲဒီေလာက္လွတာေတာင္နင္တို့အကိုကစိတ္ဝင္စားပံုမရဘူး-

အကိုကိုကပ္ျပီးခ်ိတ္သြားေသးသည္။(သူလိုရီးစားမ်ားတဲ့သူကိုအကိုကစိတ္ဝင္စားမည္မထင္)

ဂ်စ္တူး*****သူကမျမင္တတ္လို့ေနမွာေပါ့အမရာ-အမကဒီေလာက္လွတာကို၊မနက္ျဖန္ၾကရင္။ငါဘယ္ေလာက္လွေၾကာင္းကို
အျပတ္ထုတ္ႂကြားလိုက္ေပါ့ဗ်ာ-ဟုတ္ဘူးလား-

စိုးစိုးေမာ္*****ေအးေအးဒါဘဲဟာ-ငါဟိုဘက္အိမ္ကဗိုလ္ကေတာ္ရူးစီသြားလိုက္အံုးမယ္။သူလည္းဘာေတြခ်ဳပ္ထားလဲမသိပါဘူး၊
သြားျပီေနာ္၊
(အိမ္တအိမ္နဲ့တအိမ္မွာသိပ့္မေဝးၾကေပ။ရံုးဝင္းၾကီးထဲမွာအေဆာင္ကေလးမ်ားေဆာက္ျပီးေနၾကေသာေၾကာင့္-ရင္းနွီးလြယ္ၾက
သည္ထင္-တအိမ္အေျကာင္းတအိမ္သိၾကသည္သာ။)

ဂ်စ္တူး*****ဟုတ္ကဲ့-မနက္မွေတြ့ၾကတာေပါ့။
စိတ္ထဲမွာေတာ့(စိတ္တိုတတ္တဲ့-ပါပါၾကီးနဲ့ဘယ္လိုဓါတ္ပံုရိုက္ရမလဲဆိုတာေတြးေနမိသည္။)
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္မနက္ျဖန္ဓါတ္ပံုရိုက္သြားရင္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ေတာ့ရွိေနျပီ-

ရန္ကုန္ေရာက္ျပီး ၃ ရက္ခန္ ့(ပုဆိုးက်ြတ္လို ့မရိုက္လိုက္ရဘူး)

ဂ်စ္တူးရန္ကုန္ေရာက္ျပီးသံုးရက္ေလာက္မွာ*****

ကိုလွေအာင္ေလး*****ဂ်စ္တူးနင္တကယ္ဓါတ္ပံုရို္က္တတ္လို့လား၊ဟုတ္မွလည္းလုပ္ေနာ္၊

ဂ်စ္တူး*****အာ-ကိုကိုကလည္းဂ်စ္တူးကေဖေဖတို့ကိုကိုတို့ေတြရဲ့လက္ယာနဲ့တထပ္တည္းပါဗ်-အယံုရင္ကိုကိုအရင္ရိုက္ျကည့္လိုက္ေလ၊ဟဲဟဲ-ဖလင္ဖိုးကေတာ့အရင္မစမွရမယ္ထင္တယ္၊
စိတ္ထဲကေတာ့(ဟြန္းလူကိုမ်ားအထင္ေသးရန္ေကာ၊မံုရြာျမိဳ့မွာမသိသူမရွိ၊
ရွစ္တန္းေက်ာင္းသားဘဝကတည္းကဓါတ္ပံုရိုက္၊ကူးေဆးလာတာ၊အေမးခံရတာကိုကလြန္လြန္းတယ္)
ဓါတ္ပံုရိုက္ေနတာကိုသိသိၾကီးနဲ့ဆရာျကီးေလသံနဲ့ေမးေနတာေလ-----

ကိုလွေအာင္ေလး*****ငါအတည္ေမးေနတာ၊တကယ္ရိုက္တတ္ရင္ငါ့တို့ရံုးမွာဓါတ္ပံုလိုက္ရိုက္ေပး၊
အသစ္ေရာက္လာတဲ့ငါတို့အရာရွိကမံုရြာသားဟ၊အဲဒါအခုငါတို့ရံုးမွာမဟာဘံုကထိန္လုပ္မလို့တဲ့၊
သဘက္ခါေပါ့၊အဲဒါလာရိုက္လွည့္၊ေသေသျခာျခာလည္းလုပ္အံုး၊

ဂ်စ္တူး*****ဂ်စ္တူးတေယာက္တည္းသြားရမွာလားဗ်၊ကိုကိုကေရာဘယ္ကိုသြားရမွာလည္း၊အဲဒီမွာမရွိဘူးလား၊
ပိုက္ဆံေရာရမွာလား၊

ကိုလွေအာင္ေလး*****ဟ၊နင္ဓါတ္ပံုေတြေကာင္းရင္ပိုက္ဆံရမွာေပါ့၊ငါကဦးေဆာင္ျပီးလုပ္ေနတာ၊ငါကဘဲဓါတ္ပံုဖိုးေတြကို
ရွင္းေပးရမွာ၊ငါလည္းအဲဒီမွာရွိမွာေပါ့၊ဒါေပမဲ့ငါကနင့္အလုပ္ကိုလာမကူနိုင္ဘူး၊ငါကၾကိဳဆိုဧည့္ခံရမယ္၊
လိုအပ္တာေတြခိုင္းရအံုးမယ္၊ငါတို့ရံုးအထက္ကရံုးကဝန္ထမ္းအရာရွိေတြပါလာၾကမွာဟ၊
နင့္ကိုဘာမွငါကူညီေပးနိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။

ဂ်စ္တူး*****တံု(ေခါင္းပုသြားတာ)စိတ္ထဲကေတာ့မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းအသိမရွိတဲ့ေနရာၾကီးမွာ၊ဘယ္လိုအင္အားနဲ့သြားရပမလဲဗ်ာ၊
ရန္ကုန္ဆိုတာဟိတ္ဟန္ျကီးတဲ့ျမိဳ့လို့နားလည္ထားတယ္၊ဘယ္လိုလူေတြကိုဘယ္လိုဓါတ္ပံုေတြရိုက္ရမလဲမသိဘူး၊
ကိုယ္ကလည္းစကားေျပာမတတ္နဲ့ခက္ျပီ။စကားမေျပာတတ္ဘူးဆိုတာသာယာနာေပ်ာ္ဘြယ္ရွိေအာင္စကားခ်ိဳခ်ိဳမေျပာတတ္
တာကိုေျပာတာပါ၊အညာသူဆိုေတာ့စကားေျပာတာနဲနဲေလးမယ္ထင္တယ္(ရန္ကုန္ျမိဳ့သားေတြနဲ့စာရင္ေပါ့ေနာ္)
အညာေလသံဝဲတယ္ေျပာေသာ္ရ၏ေပါ့ခင္ဗ်ာ။
ရန္ကုန္သူရန္ကုန္သားေတြကေတာ့စိတ္ရွည္ရွည္နဲ့စကားေျပာေကာင္းၾကတယ္ေျပာသံၾကားဘူးတယ္၊
သူတို့ကစကားလံုးလွလွကေလးေတြေျပာတတ္တယ္ေလဗ်ာ-
မံုရြာျမိဳ့မွာက်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ေဖေဖနဲ့ကိုကို(အကိုအရင္း)ကိုေျပးျပီးသတိရလိုက္တယ္၊တပ္ကူေခၚတာေလ-
ဘာတတ္နိုင္မွာလည္း-လိုက္ရိုက္လိုက္ယံုေပါ့။(ကိုကိုေျပာသလိုမိမိကိုယ္မိမိအားကိုးပါ)ဆိုတာသတိရလိုက္ေသးတယ္၊
ဟုတ္တယ္ကိုယ့္ကိုကိုယ္အားကိုးျပီးရဲစိတ္တင္လိုက္တယ္၊

ေနာက္ရက္မေတာ့-၃၃လမ္းအလယ္ဘေလာက္ကေဒၚက်င္ေထြးဆိုင္မွ ဖလင္ေတြဝယ္၊ဓါတ္ခဲေတြဝယ္၊ကင္မရာေတြစစ္ေဆးနဲ့အလုပ္နဲနဲရွုပ္သြားတယ္။
ကင္မရာကိုမစစ္ေဆးလို့မရဘူးကိုယ့္မွာပါလာတာကကင္မရာတလံုးထဲရယ္၊ရိုက္ရင္းနဲ့တခုခုျဖစ္သြားခဲ့ရင္အကူမရွိ၊
အဲဒီေတာ့ကင္မရာကိုအေပၚေအာက္ျပန္စစ္ေဆးၾကည့္ရေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ၊


မနက္ျဖန္ဆိုဓါတ္ပံုရိုက္သြားရေတာ့မယ္၊
ရင္ခံုျခင္းမ်ားစြာနဲ့ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။စဥ္းစားျကည့္ေလ။
အကိုေတာ္သူကိုလွေအာင္ေလး-ကိုေတာင္သူရံုးကဝန္ထမ္းေတြကတရိုတေသနဲ့ဆရာ၊ဆရာနဲ့ေနတာေလဗ်ာ
သူ့အထက္ကအျကီးျကီးအရာရွိၾကီးလည္းလာမယ္။
ေနာက္တဖန္သူ့တို့ရံုးအထက္ကရံုးဝန္ထမ္းအရာရွိေတြလည္းလာမယ္ဆိုေတာ့ဗ်ာ-
ေတာကတပတ္ေတာင္မျပည့္ေသးဘူးရန္ကုန္ေရာက္လာသူတေယာက္အေနနဲ့ဘယ္လိုစိတ္ေတြလွဳပ္ရွားမယ္ဆိုတာ-
ေတြးၾကည့္ေပါ့ခင္ဗ်ာ၊
ဝန္ထမ္း၊အရာထမ္းကိုေျကာက္တဲ့စိတ္ထင္ပါရဲ့--

ပုဆိုးက်ြတ္လို ့မရိုက္လိုက္ရဘူး

အခုတေလာဘေလာက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာရီ(ရယ္)စရာဟသေတာ္ေတာ္မ်ားကေလးတင္ေနတာကိုေတြ့ရတယ္။ဂ်စ္တူးလည္းအားက်တာေပါ့ဗ်ာ-အဲဒါနဲ့ဘဲဒီပို့စ္ကေလးကိုေရးလိုက္ရတာပါ။
စာစီစာကံုးအေရးမေကာင္းလို့ေရွ့ေနာက္မညီခဲ့ရင္မိမိဘာသာျပင္ျပီးေတာ့သာဖတ္လိုက္ပါလို့ပထမဦးဆံုးေတာင္းဆိုပါရေစ------
ဂ်စ္တူးဆယ္တန္းေအာင္ေတာ့မံုရြာတကၠသိုလ္မွာမတက္ရဘဲမႏၱေလးကိုေက်ာင္းသြားတက္ရပါတယ္-အဲဒီမွာရန္ကုန္ကိုေက်ာင္းတက္ဖို့ဇတ္လမ္းကဖန္လာပါေတာ့တယ္။
ဂ်စ္တူးရဲ့ခ်စ္သူကမဂၤလာေဆာင္သြားေရာဗ်ိဳ့-အဲဒီမွာအသဲကြဲငိုပါေလေရာဗ်ာ-(စိတ္ဝင္စားရင္ပို့စ္ေရွ့ပိုင္းက-ကဗ်ာေတြကိုဖတ္သာၾကည့္ပါေတာ့ခင္ဗ်ာ)ေျကာ္ျငာဝင္ျခင္းမဟုတ္ပါ၊တကယ္ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာပါခင္ဗ်ာ-ထားပါေတာ့-----
ဇြတ္လုပ္ခ်င္တဲ့စိတ္ကိုအိမ္ကသိတယ္(ခ်စ္သူကိုလာေတြ့မွာစိုးတာပါ)
မံုရြာနဲ့မႏၱေလးဆိုတာနာရီပိုင္းအတြင္းေရာက္တာေလ၊အိမ္ကမသိဘဲဂ်စ္တူးတေယာက္မံုရြာကိုမႏၱေလးကေနျပန္လာမွာကို
အရမ္းေျကာက္တယ္(စိုးရိမ္လြန္တာပါ)အဲဒါနဲ့ဘဲရန္ကုန္ကိုေက်ာင္းထားဖို့အကိုလုပ္သူကစီစဥ္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ၊
သန္းေခါင္စာရင္းေတြဘာေတြေျပာင္းေပါ့ဗ်ာ-
အဲဒါနဲ့ဘဲဂ်စ္တူးတေယာက္ရန္ကုန္ေရြွျမိဳ့ေတာ္ၾကီးမွာေက်ာင္းတက္ရေတာ့တာေပါ့ခင္ဗ်ာ၊
အဲဒီမွာဒီ-ရီ(ရယ္)စရာဇတ္လမ္းကေလးစတာေပါ့--
ဖတ္လို့ေကာင္းေအာင္စာစီစာကံုးလိုမေရးဘဲနဲ့ဇတ္လမ္းပမာလိုေရးသြားပါ့မယ္။
ဇတ္လမ္းမွာပါဝင္သူမ်ား

အရာရွိၾကီးၾကီး(ရံုးတရံုးမွအၾကီးစားအရာရွိၾကီး)အသက္၅၀ေက်ာ္ပတ္ဝန္းက်င္**********
(အရပ္ပုတယ္၊အသားမဲတယ္၊ဝလည္းဝတယ္၊မံုရြာသား၊စိတ္လည္းတိုတယ္၊ပညာကေတာ့ေတာ္ေတာ္တက္တယ္ေျပာတယ္)
ဝတ္ပံုစားပံုကေရွးဆန္တယ္၊ဒါေပမဲ့ရံုးတက္ရင္ေတာ့ေဘာင္းဘီရွည္ကိုအျမဲတမ္းဝတ္တတ္သူ၊အနီးစပ္ဆံုးေျပာရရင္ဟာသ
လူရြွင္ေတာ္ဦးမိုးဒီနဲ့တူတယ္၊

ေဒၚနီ(ရံုးအုပ္)အသက္၄၀ေက်ာ္ပတ္ဝန္းက်င္**********
(အသားျဖဴ-ပိန္ပိန္ပါးပါး-သြားက်ဲက်ဲ၊ေရွ့သြားနွစ္ေခ်ာင္းကယံုကေလးလိုအေရွ့ကိုနဲနဲထြက္ေနတယ္)
ကေလးသံုးေယာက္မိခင္)သူေယာက်္ားကလည္းသူု့လုပ္တဲ့ရံုးမွာစာေရးဝန္ထမ္း၊လူရြွင္ေတာ္ေညာင္ေညာင္နဲ့တူတယ္၊

ေဒၚနုနုဝင္း(မန္ေနဂ်ာ)အသက္၄၀ပတ္ဝန္းက်င္**********
(အသားျဖဴတယ္၊နဲနဲဝတယ္၊အရပ္ကေတာ့သာမန္မိန္းကေလးေတြအရပ္ေလာက္ဘဲ၊မိဘအသိုင္းအဝိုင္းကခ်မ္းသာတဲ့အမ်ိဳးေတြ၊
သားတေယာက္မိခင္၊သူ့အမ်ိဳးသားကျမိဳနယ္စာရင္းစစ္ရံုးကအရာရွိၾကီး)
အနီးစပ္ဆံုးေျပာရရင္ရုပ္ရွင္မင္းသမီးစိုးျမတ္သူဇာနဲ့တူတယ္။

ေဒၚႏြယ္ႏြယ္ဝင္း(ေငြစာရင္း)အသက္၃၈ပတ္ဝန္းက်င္**********
အသားျဖဴတယ္၊နဲနဲဝတယ္၊အရပ္ကေတာ့ပုတဲ့အထဲမွာမပါဘူး၊သာမန္ဘဲ၊ေဒၚနုနုဝင္းရဲ့ညီမအရင္း၊အပ်ိဳၾကီး၊
သူလည္းရုပ္ရွင္မင္းသမီးစိုးျမတ္သူဇာနဲ့နဲနဲဆင္တယ္၊နုထြားၾကီး၊

မစန္းစန္းဝင္း(စာရင္းစစ္လက္ေထာက္)အသက္၃၀ပတ္ဝန္းက်င္**********
အသားျဖဴတယ္၊လံုးဝအပ်ိဳၾကီး၊(ေယာက္်ားေတြကိုခိုင္းဖို့ဘဲစိတ္ဝင္စားသူ)အရပ္ပုတယ္၊ရုပ္ကေတာ့ရုပ္ရွင္မင္းသမီး
ဟသမယ္မသန္းေရြနဲ့ေတာ္ေတာ္ကေလးတူတယ္၊ကိုယ္လံုးကေတာ့မသန္းေရြွေလာက္မလွဘူး၊

မခင္နွင္းေဝ(စာေရးမ)အသက္၃၅ပတ္ဝန္းက်င္**********
အသားလတ္တယ္၊ကိုယ္လံုးကိုယ္ထယ္ကလွတယ္၊စစ္ဗိုလ္ကေတာ္ျဖစ္ခ်င္သူ၊သာမန္အရပ္အေမာင္း
၊ရုပ္ကေလးကနဲနဲေခ်ာတယ္၊ရုပ္ရွင္မင္းသမီးေမဝင္းေမာင္တို့လို့ရုပ္မ်ိဳး၊ဝတ္တတ္စားတတ္တယ္၊
နဂိုရွိရင္းအလွကိုပိုျပီးလွေအာင္ျပင္တတ္တယ္၊မိဘေတြကေတာ့အငယ္ဆံုးသမီးမို့အလိုလုိက္ျခင္းခံရေပမဲ့၊
သာမန္မိဘအသိုင္းအဝိုင္းအထဲကျဖစ္လို့ေငြသိပ့္မသံုးနိုင္ဘူး၊

စိုးစိုးေမာ္(စာေရးမ)အသက္၃၀ပါတ္ဝန္းက်င္**********
အသားလတ္တယ္၊အျကြားသန္တယ္၊အီးေမဂ်ာနဲ့မာစတာတန္းျပီးထားသူ၊သာမန္အရပ္အေမာင္း၊
ရုပ္ရွင္မင္းသမီးစံရွားတင္နဲ့ေတာ္ေတာ္ကေလးတူတယ္၊ရီးစားမ်ားမ်ားထားတတ္သူ၊
အပ်ိဳၾကီးမစန္းစန္းဝင္းနဲ့မတည့္သူ၊

က်န္တာေတြကေတာ့ရံုးဝန္ထမ္းမ်ားအားလံုးပါခင္ဗ်ာ**********
အဲဒီရံုးဝန္ထမ္းထဲမွာမံုရြာသားအလုပ္သမား၄ေယာက္၅ေယာက္နဲ့သူတိုရဲ့မိန္းမေရြႊမ်ိဳးမံုရြာသူမံုရြာသားမ်ားလည္းပါတယ္။

ကိုလွေအာင္ေလး(အရာရိွငယ္)အသက္၄၀ပတ္ဝန္းက်င္**********
အရာရာတြင္ဆရာလုပ္ခ်င္သူ၊လူပ်ိဳၾကီး၊ပ်ိဳတိုင္းၾကိုက္တဲ့ႏွင္းဆီခိုင္၊သာမန္အရပ္အေမာင္း၊နဲနဲကေလးပိန္တယ္၊
သြက္သြက္လက္လက္ရွိသူ၊အရာရာကိုစိုးရိမ္တတ္လြန္းသူ၊လူခ်စ္လူခင္မ်ားသူ၊
အသားညိုတယ္၊မံုရြာသား၊စာေရးဆရာမင္းလူနဲ့ထပ္တူထပ္မ်ွတူတယ္လို့ေျပာေသာ္ရ၏။
ဓါတ္ပံုဆရာ၏ကိုေတာ္စပ္သူ၊(ေမာင္နွမဝမ္းကြဲ)

ဂ်စ္တူး(ဓါတ္ပံုဆရာ)အသက္၁၉ပါတ္ဝန္းက်င္**********
အသားမဲမဲ၊အရပ္ကလဲနဲနဲပုတယ္၊ကိုယ္လံုးကလည္းနဲနဲကေလးပိန္တယ္(အရမ္းအပိန္ျကီးမဟုတ္ပါ၊ဆံပင္ကတိုတိုနဲ့
ေတြ့ရာျမင္ရာဓါတ္ပံုရိုက္ခ်င္သူ၊ဓါတ္ပံုအေၾကာင္းေျပာရရင္မထတန္းေျပာခ်င္သူ၊ရုပ္မလွေပမဲ့သြားလွသူ၊
ကင္မရာကိုင္လိုက္တာနဲ့သူကိုယ္သူဝါရင္ဓါတ္ပံုဆရာကိုက္ဖမ္းသူ၊
ရန္ကုန္ျမိဳ့ကိုေက်ာင္းတက္ဖို့မံုရြာမွေရာက္လာသူ၊(ရန္ကုန္ေရာက္တာ ၁ ပတ္ဘဲရွိေသးသည္၊၊)