စြယ္ေတာ္ပို့စကဒ္ကေလးကိုခက္ခက္ခဲခဲရိုက္ကူးခဲ့ရပါသည္။
ရိုက္ယူခဲ့စဥ္အခ်ိန္ကစြယ္ေတာ္္အရြက္ကေလးနွင့္အတူစြယ္ေတာ္ပန္းကေလးပါထည့္ရိုက္ခ်င္တဲ့အတြက္
စြယ္ေတာ္ပင္ရွိရာကိုသြားျပီးရိုက္ယူခဲ့ပါသည္။
ပထမဦးဆံုးစြယ္ေတာ္ပင္မွာအၾကီးဆံုးပန္းျခံထဲရွိစြယ္ေတာ္ပင္ကေလးေတြဘဲျဖစ္ပါသည္။
တေနသာကုန္သြားေပမဲ့စြယ္ေတာ္ပင္မွာအပြင့္မလွျဖစ္ေနသျဖင့္တေနသာကုန္သြားတယ္ဓါတ္ပံုအတြက္
စိတ္တိုင္းမက်ခဲ့ပါဘူး။
ေနာက္ရက္ေတြမွာကိုယ္တိုင္ကလည္းလိုက္ရွာ-သူငယ္ခ်င္းအားလံုးကိုလည္းဖုန္းေတြနဲ့ဆက္ျပီးေမးခဲ့ပါသည္။
*သူငယ္ခ်င္းတို့ေရ-----နင္တို့အျပင္မွာသြားရင္းလာရင္းစြယ္ေတာ္ပင္ကေလးမ်ားေတြ ့ ့ခဲ့ရင္ငါ့ကိုဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားေပးၾကပါလား---------လို့သူငယ္ခ်င္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို
ဖုန္းဆက္ေမးခဲ့ပါသည္။
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က(မဆူဇန္)ကသူအရင္ကေနတဲ့အိမ္ေဘးမွာေတာ့စြယ္ေတာ္ပင္ေတြရွိေၾကာင္း
အခုအပြင့္ရွိမရွိဆိုတာသူမသိေၾကာင္းဖုန္းနဲ့စကားေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကပါသည္။
သူမေျပာရာေနရာသို့သြားေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့------စြယ္ေတာ္ပြင့္ေတြရွိေပမဲ့
အပြင့္အေရာင္ကမလွမပနဲ့မလန္းဆန္းတဲ့ပန္းေတြဘဲျဖစ္ေနတယ္-----
စိတ္ပ်က္ေပမဲ့လက္မေလ်ာ့ခဲ့--
ေနာက္ရက္မွာ(အ၀မ္)ကစြယ္ေတာ္ပင္ရွိရာကိုလိုက္ပို့ခဲ့ျပန္ပါတယ္-----အဲဒီမွာလည္းပန္းပြင့္ေတြကမလွပခဲ့။
ကင္မရာတလံုးနဲ့စြယ္ေတာ္ပန္းရွာပံုေတာ္ဖြင့္ရင္း-------၄ ရက္ေျမာက္မွာ
စြယ္ေတာ္ပင္ရွိတဲ့ေတာင္ကုန္းကေလးကိုေရာက္ျဖစ္သြားတယ္။
ေနရာကလည္းေတာင္ကုန္းေပၚ-အပင္ကလည္းျမင့္ျမင့္----
ကိုယ္မွာလည္းအေဖၚမရွိ
ပန္းကလည္းဟိုး-------------ျမင့္ျမင့္
ဘာေလွကားမွမပါ-
အနီးအနားမွာလည္းလူေတြမျပတ္-
ေနကလည္းပူလိုက္တာမေျပာပါနဲ့ေတာ့
အပင္ေအာက္ေျခလူ၂ ရပ္ေလာက္မွာအပြင့္ေတြရွိေနတယ္
ဂ်စ္တူးအရပ္ကလည္းနိမ့္နိမ့္နဲ့ဆိုေတာ့ေတာ္ေတာ္ကေလးစိတ္ညစ္သြားတယ္-
အဲဒီနားကေလးကရွိေနတဲ့လူေတြကလည္းဘာလုပ္တာလည္းဆိုတဲ့အၾကည့္မ်ိဳးနဲ့စပ္စုေန
လိုက္ျကတာေလ---(အသက္ျကီးျကီးေတြကပိုျပီးစပ္စုတတ္ၾကသလားမသိပါဘူး)
ကိုယ္ကလည္းလုပ္ခ်င္ျပီးဆိုရင္ဘာကိုမွဂရုမစိုက္ေတာ့(အထူးသျဖင့္ဓါတ္ပံုနဲ့ပတ္သက္လာခဲ့ရင္ေပါ့)
အလင္းေရာင္ကလည္းနဲေနျပီ-ကိုယ္မွာပါသြားတဲ့ကင္မရာကလည္းအရမ္းေ၀းေ၀းျကီးကိုလွမ္းမရိုက္နိုင္
(မွန္ဘီလူး ၁၈ - ၂၀၀ mm )ေနာက္ျပီးေတာ့မျပတ္သားနဲ့ပံုေတြလည္းမလိုခ်င္--
အပြင့္ကလည္းလွမ္းခူးလို့မရ( ခူးျပန္ရင္လည္းဒဏ္ေငြကမနည္းဘူး--၅၀၀ ကေန ၅၀၀၀ အထိ
ဒဏ္တပ္လိုို့ရတယ္-
ဒဏ္ေငြေဆာင္နိုင္တယ္ဘဲထားအံုးေတာ့-(တကယ္တမ္းေတာ့မေဆာင္နိုင္ပါဘူး) ျမန္မာဆိုတဲ့ကိုယ့္လူမ်ိဳး
ကိုထိခိုက္ေတာ့မွာေလ-ကိုယ္တေယာက္တည္းအသံုးမက်တာနဲ့အားလံုးအေျပာခံရမည့္ကိန္း--
အဲဒီေတာ့နဲနဲအနီးကပ္ဖို့ဘဲလိုတယ္--
ကိုယ့္ကိုခ်ီျပီး-မမည့္-သူလည္းမရွိ-ရွိခဲ့ရင္ေတာ့ဓါတ္ပံုလွလွမရနိုင္(ပံုေတြ၀ါးကုန္ေတာ့မွာေပါ့)
အနီးအနားကိုမ်က္ေစ့ေ၀့၀ဲျကည့္လို္က္ေတာ့ --(အစိမ္းေရာင္အမွုိက္ပံုးျကီးကိုသြားေတြ့တယ္)ျကာျကာစဥ္းစားမေနေတာ့ဘူး-
အမွုိက္ပံုးၾကီးကိုေရြ့ျပစ္လိုက္တယ္-ပန္းပင္အေျခေရာက္ေအာင္ေပါ့-
လက္ထဲက ကင္မရာကိုစလြယ္သိုင္းျပီးလြယ္လိုက္တယ္။
ကိုင္စရာမရွိတဲ့အမွုိက္ပံုးကလည္းေျပာင္ေခ်ာၾကီး-
အမွုိက္ပံုးေပၚကို၀မ္းယားေမွာက္လိုက္တယ္-ေနာက္မွက်န္တဲ့ေျခေထာက္ေတြကိုတေျဖးေျဖးခ်င္း
အေပၚေရာက္ေအာင္မနဲတက္ယူလိုက္တယ္-( အျကိမ္မ်ားစြာတက္ယူလိုက္တယ္ )
( ဂ်စ္တူးတို့ငယ္ငယ္တံုးကျမန္မာစာသင္ခန္းစာထဲကမပုၾကြယ္နဲ့ခရုငယ္ကိုသြားသတိရလိုက္ေသးတယ္)
အမွုိက္ပုံးေပၚကိုခက္ခက္ခဲခဲတက္ယူခဲ့ရတယ္-ေဆးလိပ္အနံမခံနို္င္တဲ့ဂ်စ္တူး-မွတ္ကေရာဘဲ-
နံလိုက္တဲ့ေဆးလိပ္အနံ-(အမွိုက္ပံုးေပၚကအခြက္ကေလးထဲမွာေဆးလိပ္ေပါင္းမ်ားစြာလြွင့္ျပစ္ထားတာကိုး)
ေနာက္ဆံုးေတာ့မေလ်ာ့ေသာဇြဲေၾကာင့္အမွိုက္ပံုးေပၚကိုေအာင္ျမင္စြာတက္ေရာက္နိုင္ခဲ့တယ္-
ေအာက္ကအမွုိက္ပံုးကအျမင့္နဲ့ဂ်စ္တူးအရပ္နဲ့ဆိုေတာ့ကင္မရာကနဲနဲျမင့္သြားျပီ-ဒီေတာ့မွ---စြယ္ေတာ္ပန္းပြင့္ရွိရာကိုကင္မရာခ်ိန္ရင္းဓါတ္ပံုရိုက္ယူလိုက္တယ္--
အခ်ိန္ကအၾကာၾကီးမေပးနိုင္ဘူးေလ-ေတာ္ေနျကာရဲကိုဖုန္းဆက္ တဲ့သူရွိေနမွျဖင့္အရွင္းရခက္ေတာ့မယ္-
၄ - ၅ ကြက္ေလာက္ဓါတ္ပံုရိုက္ျပီးေတာ့အေျပးကေလးျပန္ဆင္းလိုက္တယ္အမွုိက္ပံုးေပၚက-
ေနာက္ေတာ့---
အမွုိက္ပံုးကိုသူေနရာသူျပန္ထားျပီးအေျပးကေလးလစ္ထြက္ခဲ့တယ္---
ဓါတ္ပံုရိုက္အျပီးမွာေတာ့လူကေခ်ြးေတြ-ေဆးလိပ္နံေတြနဲ့ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္ကေလးေပါ့-(အမွုိက္ပံုးေပၚဖက္တြယ္တက္တံုးကေပထားတာေတြေလ)
အိမ္ေရာက္ေတာ့မွ ဓါတ္ပံုေတြကိုျပန္ၾကည့္နိုင္တယ္-
( ေတာ္ေနျကာၾကည့္ေနတံုးရဲလာတာနဲ ့တိုးေနမွာစိုးလို့ေလ)--
ပံုကေတာ့ေကာင္းပါတယ္ဒါေပမဲ့ပန္းကေလးမွာအနာနဲနဲပါေနတယ္--
ကင္မရာကိုခဏခ်ျပီးေရခ်ိဳးလိုက္တယ္---
ဟူးးးးးးးးး------ဒီ - စြယ္ေတာ္ပန္းကေလးကခက္ခက္ခဲခဲရိုက္ယူခဲ့ရတာပါဗ်ာ-
No comments:
Post a Comment