ကဗ်ာဆရာၾကီးဦးတင္မိုးအမွတ္တရေရးဖြဲ ့ထားတဲ့ကဗ်ာကေလးကိုအရမ္းၾကိုက္လြန္းလို ့ထပ္ဆင့္တင္ျပေပး
ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ဆရာကိုဆရာ့တပည့္ေတြဘယ္သူကမွမေမ့ေသးပါဘူးဆရာ။ေသေသာသူၾကာရင္ေမ့ဆိုတဲ့
အထဲမွာဆရာေတာ့ပါမယ္မထင္မိပါဘူး။
အဓိပတိလမ္းမၾကီးေပၚမွာထီးမဲၾကီးတစ္ေခ်ာင္းနဲ ့လြယ္အိပ္ၾကီးလြယ္ျပီးလွည္းတန္းလမ္းစီကိုညေနတိုင္းသြား
ေနတတ္တဲ ့ဆရာတစ္ေယာက္ကိုျမင္ေတြ ့ေနရအံုးမွာပါ။ ဦးစိုင္းေအာင္ဝင္းက်ဴရွင္သင္တန္းမွာကဗ်ာစာေတြပို့ခ်ေပးခဲ့တဲ့အခ်ိန္ကာလေတြကိုဘယ္လိုမွေမ့မရေသးပါဘူးဆရာ။
စာေရးလိုက္တိုင္းသတ္ပံုကေလးကိုမွားျပီးေရးမိလိုက္တိုင္းဆရာစကားကိုအျမဲတမ္းၾကားေနမိတယ္။
“ ဒီမယ္ကေလးတို ့ေရ-ဆရာတို့မွာျမန္မာေတြျဖစ္တာကိုဂုဏ္ယူတတ္ၾကစမ္းပါ။
ျမန္မာဆိုတာကိုယ္ပိုင္အေရး၊ကိုယ္ပိုင္စကား၊ကိုယ္ပိုင္စာ၊ဆိုတာရွိတယ္။စာလံုးတိုင္းဟာအမ်ားၾကီးအဓိပါယ္
ရွိတယ္တန္ဘိုးရွိတယ္။ဝက္ဆံေပါက္မပါသင့္တဲ့ေနရာပါလိုက္ရင္အဓိပါယ္တစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားသလို-
ေအာက္ကျမစ္ပါမည့္ေနရာကိုမပါခဲ့ရင္လည္းအမ်ားၾကီးအဓိပါယ္ကြဲသြားတတ္တာ၊စကားလံုးတစ္လံုးထဲကို
တြဲမေရးဘဲေနာက္တစ္ေၾကာင္း(ေအာက္တစ္ေၾကာင္း)ကေနေရးလိုက္ရင္လည္းဖတ္ရတဲ့သူအဖို ့စိတ္မသက္
သာလွေပဘူး၊အစက္ကေလးတစ္စက္ဟာအဓိပါယ္ေတြအမ်ားၾကီးျဖစ္တတ္တာမို ့သတိထားပါ။လက္ဆင့္
ကမ္းသည္ယူသူလို ့သက္မွတ္ျပီးမိမိကဂရုစစိုက္မွေနာက္လာေနာက္သားေတြအတြက္အက်ိဳးရွိမွာမို ့ဂရုစိုက္
ၾကစမ္းပါ။ ျမန္မာစာဂုဏ္ထူးထြက္ဖို့ဆိုတာဒီျပင္ဘာသာေတြလိုသိပ့္မလြယ္လွေပဘူး၊၊ဒါေၾကာင့္အထူးဂရုစိုက္ ၾကပါေနာ္ - - - - - - - ”
ဂ်စ္တူးကစာလံုးတစ္လံုးေရးရင္အစက္ကေလးတစ္စက္ခ်တတ္တဲ့သူျဖစ္တာမို ့စာလံုးတိုင္းဟာအမွားေတြ
ျဖစ္ေနတတ္တာကိုဆရာကျမင္လို ့ျပင္ေပးခဲ့တာပါ။ မွားတာကဂ်စ္တူးမွားတာျဖစ္ေပမဲ့ဆရာကတစ္တန္းလံုး
ကိုေျပာျပေတာ့အားလံုးလည္းသိျမင္သြားတာေပါ့။ ဆရာအဲဒီကတည္းျပင္ေပးလိုက္တဲ့ဂ်စ္တူး-အခုဆိုစာလံုး
တစ္လံုးေရးျပီးတိုင္းအစက္မခ်ေတာ့ပါဘူးဆရာ။
၂၀၀၇ ဇန္န၀ါရီ ၂၂ ရက္ေန႔မွာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ေလာ့စ္အိန္ဂ်ယ္လိစ္ျမိဳ႔ ေနအိမ္အနီး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ကြယ္လြန္သြားေသာဆရာကိုသတိတရရွိေနဆဲပါဆရာ။ဆရာေကာင္းရာမြန္ရာေရာက္ပါေစ။
မွတ္ခ်က္။ ၊၊ ဆရာကြယ္လြန္ျခင္း၄ နွစ္ျပည့္အတြက္အိမ္မွာဆြမ္းကပ္ျပီးဆရာကိုအမ်ွေဝခဲ့ပါတယ္။
ဧည့္သည္ၾကီး
**********
**********
ဖန္မီးအိမ္ ထိန္ထိန္ထြန္းပါလို႕
ေလွတစ္စင္းႏွင့္သီခ်င္းသည္...။
ဟုိး..ပန္းေစ်းခင္းဆီက
ထီးကေလးနဲ႕မနီ...။
ကဗ်ာေပါင္း ေထာင္ေသာင္းခ်ီ
သီႏိႈင္ေပ့ ပန္းကုံး...။
ဆရာဆုံးေသာ္လည္း
ပန္းေတြက လန္းတုံး...။ ။
သန္းစိန္
(ဆရာတင္မိုး အမွတ္တရ)
ဟုိး..ပန္းေစ်းခင္းဆီက
ထီးကေလးနဲ႕မနီ...။
ကဗ်ာေပါင္း ေထာင္ေသာင္းခ်ီ
သီႏိႈင္ေပ့ ပန္းကုံး...။
ဆရာဆုံးေသာ္လည္း
ပန္းေတြက လန္းတုံး...။ ။
သန္းစိန္
(ဆရာတင္မိုး အမွတ္တရ)
No comments:
Post a Comment