အမတ္ၾကီးမိတ္ေဆြမ်ား-
ဒီေန ့မနက္ အမတ္ၾကီး ( ကဗ်ာဆရာ ဘေလာက္ဂါ ျမတ္စံ ) နဲ ့အတူ ေဆးရုံလိုက္သြားတယ္။
အထူးကုနဲ ့ေတြ ့တယ္- ဆရာ၀န္ေျပာတာက အေရးၾကီးတဲ့စကားေျပာစရာရွိတယ္- ေျပာလို ့ရမလားေမးလို ့ အမတ္ၾကီးက ေျပာပါ -ရပါတယ္ေျပာတယ္-
ဒါနဲ ့ဆရာ၀န္က- ခင္မ်ား ဘာေတြ ျပင္ဆင္ထားသလဲတဲ့- အဓိပၸါယ္က- မေသခင္ လုပ္စရာလုပ္ရွိတာ လုပ္ဘို ့ေျပာတဲ့သေဘာဘဲ- သူတို ့ေျပာတာက- သူတို ့နိုင္ငံရဲ ့
ရွဴေဒါင့္ကေနေျပာတာေပါ့- မိသားစု၀င္ေတြ အေမြေပးစရာရွိတာ စာခ်ဳပ္စာတမ္း-ေရွ ့ေနနဲ ့လႊဲစရာရွိတာ လႊဲအပ္ဘို ့ေပါ့- ေဆးရုံမွာ သီးသန္ ့အခန္းနဲ ့ေနမလား ေမးတယ္-
သူက မေနခ်င္ဘူး-ေျပာတယ္- ငါ ့သေဘာကေတာ့ ေနေစခ်င္တယ္- ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ေဆးရုံမွာဆို နားေအး ပါးေအး ရွိတယ္။ အိမ္မွာဆိုေတာ့ ကေလးေတြနဲ ့ဆူတယ္။
ေနာက္ျပီး သူနာျပဳလဲ အခ်ိန္ျပည့္ရွိတယ္။ အိမ္မွာေနခ်င္တယ္ေျပာေတာ့ ဆရာ၀န္ေျပာတာက- အိမ္မွာေနမယ္ဆိုရင္ သူတို ့တတ္နိုင္တာ တခုေတာ့ရွိတယ္- တရက္- တနာရီေလာက္
ၾကက္ေျခနီက သူနာျပဳ တေယာက္လာလာၾကည့္ေပးမယ္ေျပာတယ္။ သိပ္ျပင္းထန္ရင္ေတာ့ ေဆးရုံလာပါလို ့ေျပာတယ္။ သိပ္ျပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မရွိဘူး-
တရားႏွလုံးသြင္းနိုင္ေအာင္ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ ့တရားေတာ့ဖြင့္ေပးတယ္။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ မအိုခင္ မနာခင္က အခ်ိန္ရွိတုန္း သတိတရားလက္ကိုင္ထားျပီး
ရွဴမွတ္ပြားမ်ားမွ- အိုျပီ နာျပီဆိုရင္ တရားအေလ့အက်င့္ မရွိထားရင္ ႏွလုံးသြင္းဘို ့မလြယ္ဘူး- ဒါေၾကာင့္လဲ အပၼာေဒန သမၸါေဒထ လို ့ ဘုရားရွင္က ေနာက္ဆုံးမွာတမ္းမွာ မွာၾကားခဲ့တာေပါ့။
အထက္ပါစာ ကိုေမးထဲမွာေရာက္လာတာပါ။
ဆရာဆိုတာ က်ေနာ့္ဘေလာ့ကေလးကိုအသက္သြင္းေပးခဲ ့သူပါ။
ဆရာအမည္အရင္းက ဦးသန္းစိန္ ပါ။ အမ်ားကေတာ့ အမတ္ၾကီး လို ့လူသိမ်ားတယ္။ ကဗ်ာေရးဖြဲ ့တတ္သူ ကဗ်ာဆရာအမည္ကေတာ့ ျမတ္စံ ပါ။ ဆရာေရာဂါကအသဲကင္ဆာတဲ ့---ေဆးရံုေရာက္တာအရမ္းေနာက္က်ေနျပီတဲ ့
က်ေနာ္ဘာမွလုပ္မေပးနိုင္ဘူး-
က်ေနာ္ဘာမွလုပ္မေပးနုိင္ဘူး-
က်ေနာ္ဘာမွလုပ္မေပးနုိင္ဘူး-
